To wszystko to jakaś iluzja.
On był tak blisko . Znów wyglądał tak jak kiedys. Piękne oczy,duże usta. Wciąż pragnelam go tak samo. Delikatnie próbowałam go dotknąć tak by nawet nie zauważył . Sprawdzając czy to aby na pewno ta chwila nie jest iluzja.
Był istniał A ja wciąż kochałam go tak samo jak wcześniej . Nie sądziłam że to wróci , że wystarczy chwila bym znów poczuła się jak dziecko któremu oddano szczęście. Już chyba tak musi być iż pragnienie posiadania go przy sobie jest większe i ze bez niego już nigdy nie będę szczęśliwa.
Po prostu nie wiem jak wytłumaczyć to inaczej.
Zawsze był moja nadzieja a kiedy jego uśmiech przeslonil mi wieczór wiedziałam ze nigdy nie przestanę go kochać ...