Tęsknie za czymś za czym nie powinnam...
Czy aby napewno To tu jest moje miejsce ? Może gdybym wróciła tym razem dałabym radę...Może tak naprawdę Go nie potrzebuje,może tak naprawdę to wszystko już nic dla mnie nie znaczy... Walczę bo? BO MUSZĘ i nie widzę żadnego dobrego rozwiązania dla mnie i dla niego.Już chyba nie chcę dłużej udawać...To nie ma najmniejszego sensu istnienia.To jakiś chory wytwór mojej wyobraźni. Przestało mi zależeć a może jest mi to tak obojętne,iż nie potrafię powiedzieć stop. A może po prostu boję się samotnych poranków,smutnych wieczorów,śniadań w pojedynkę,pustego miejsca w łóżku i papierosów palonych na balkonie w pojedynkę... Może to nie jest takie straszne,może powinnam podjąć jebaną decyzję i przestać udawać,że to wciąż ma jakiekolwiek znaczenie dla mnie czy dla niego,,,Zbyt wiele kłamstw, zbyt wiele tajemnic,zbyt mało miłości...

To wszystko to jakaś iluzja.
On był tak blisko . Znów wyglądał tak jak kiedys. Piękne oczy,duże usta. Wciąż pragnelam go tak samo. Delikatnie próbowałam go dotknąć tak by nawet nie zauważył . Sprawdzając czy to aby na pewno ta chwila nie jest iluzja.
Był istniał A ja wciąż kochałam go tak samo jak wcześniej . Nie sądziłam że to wróci , że wystarczy chwila bym znów poczuła się jak dziecko któremu oddano szczęście. Już chyba tak musi być iż pragnienie posiadania go przy sobie jest większe i ze bez niego już nigdy nie będę szczęśliwa.
Po prostu nie wiem jak wytłumaczyć to inaczej.
Zawsze był moja nadzieja a kiedy jego uśmiech przeslonil mi wieczór wiedziałam ze nigdy nie przestanę go kochać ...