-To boli wiesz.

-Wiem.. Ale musisz to przetrwać,przecież bywało gorzej. 

-Ale tym razem pęka mi serce.

-Bo kochasz.

-Już chyba nie chce kochać! 

-Tak po prostu odkochać się nie da.

-Ty potrafiłeś..

-Masz tę pewność?

-Nie wiem,może nie chcę nawet wiedzieć. Ale czy ja naprawdę jestem aż tak zniszczona i beznadziejna,iż nie należy mi się nic ? Czy ja naprawdę nie zasługuję na szczęście,miłość,szacunek i trochę czasu? Znów czuję ten cholerny ból w klatce piersiowej,znów czuję,że jestem samotna,kurewsko samotna.

-Musisz dać radę mała.

-Gdybym tak mogła przestać myśleć,czuć i znienawidzić.

Płacze.

Płacze.

Płacze.