Jest zimny wieczór,wychodzę z domu bo dokładnie kilka minut temu zadzwonił telefon.Coś ciągle powtarzało mi,że powinnam się z tym zmierzyć.zmierzyć. Wychodzę,odpalam papierosa.I naglę zdaję sobie sprawę co robię i gdzie idę.Kiedy już słyszę grającą muzykę w samochodzie i widzę 3 kolesi krzyczących moje imię,uśmiecham się ale chowam zimne dłonie w kieszeń podchodzę.Jeden z nich wystawia swoje ramiona.

-Cześć siostra.

Pokazuję w jego kierunku faka .

-Spierdalaj z tobą  nie mam o czym gadać.

-Poczekaj,poczekaj co jest?

-Gówno .

Podchodzę do reszty,witam się tak zwanym ''żółwikiem''.

-Wsiadaj.

Wsiadamy do samochodu. Tam już wysypują wszystko na podkład,mieszają,robią ścieżki. Wciąga pierwszy,kolejny. I nagle kartka z białym proszkiem zatrzymuje się przede mną.

-Ja tego nie chcę.

-Pierdolisz. 

-Nie pierdolę.Poważnie albo to chowacie i zachowujecie się jak ludzie albo ja spierdalam.

-Co z tobą młoda?

-Żal mi was! 

-Sama to żarłaś.

-Bo nie sądziłam,że aż takim durniem można być.A z Tobą mam do pogadania. 

On patrzy na mnie dziwnym wzrokiem.Wychodzimy z samochodu.Uderzam go w twarz.

-To za to,że kłamałeś.

Kolejny.

-To za to,że pierdolisz swoje życie.

Kolejny

-A to za to,że znów bierzesz.

-Skończyłaś. 

-Nie,dopiero zaczęłam ale jeśli mam być twoją ''siostrą'' warto abyś zdał sobie sprawę.Z narkomanami się nie zadaję.

-To od wczoraj...

-Nie pierdol człowieku,przecież widać,że od ponad tygodnia nie spałeś i śmierdzisz wódką a wódki na czysto nie tykasz.Przykre wiesz,że pierdolisz życie które mogłoby być najlepsze na świecie...

Odwracam się.Znów pokazuję mu faka i zakładam słuchawki.

Już nie chcę rozumieć dlaczego brak sensu jest sensem istnienia.